Impression de Voyage !!!

Written by Muong Vandy

Voyage est la passion de ma vie. Même si je suis en difficulté, je peux respirer en voyageant. Il est difficile de décrire ce que je ressens quand je fais face à cette situation, mais seulement mon voyage aventure peut rendre mon impression sur la tête. Tout d’abord, voyage n’est pas mon habitude, mais il devient ma source d’inspiration parce que je peux relaxer, apprécier, plugin dans ma mémoire pour longtemps. Quand je suis déprimé, je trouve toujours le lieu d’être là, même seul. Je dirais que cette raison est de montrer sur un avantage alors que je fais un voyage. Deuxièmement, le mot voyage peut définir pour tout ce en fonction de notre propre critique. Pour moi, je peux définir le sens de «voyage est mon ami intime”. Quand je m’ennuie, triste, mal, et le stress, voyage viennent toujours à l’esprit. Last but not least, mon voyage est honnête dans ce monde. Je reste près de l’endroit que je prenne une décision pour aller parce que si je fais un voyage, je ne dis jamais le regret de ce que j’ai fait. Donc, je vous promets même seul à faire un voyage, famille ou ami, dans chaque mouvement dans mon cœur “commencer votre voyage avec votre passion et amour”.

Trip in Thailand in 2013
Photo by Muong Vandy

 

My Trip Impression

Traveling is passion in my life. Even though I am in trouble, I can breathe it by traveling. It is hard to describe what I feel when I face with that situation, but only my adventure trip can make my impression on head. First of all, trip isn’t my habit, but it becomes my inspiration because I can relaxing, enjoying, plugin my memory for long. When I am depress, I always find the place to be there even alone. I would say this reason is to show about an advantage while I am making a trip. Second, the word trip can define for everything depending on our own criticism. To me, I can define its meaning to “Trip is my close friend”. When I am bored, sad, trouble, and stress, trip always come to my mind. Last but not least, trip is my honest in this world. I am staying close to the location that I make a decision to go because while I am doing a trip, I never say regret to what I have done. Therefore, I promise to make a trip even alone, family or friend,in every motion in my heart “Starting your journey with your passion and love”.

Trip to Thailand 2013

Start new day in new year 2013, my family have a great time to relax together in Thailand. We are very happy to have a time together abroad. Moreover, we have time to enjoy shopping, eating, and discussing together with fun. As I am a daughter, I hope to have such a beautiful time together again.
With love and respect!

Silent City Landscape on Water Festival 2012

Silent View in front of Royal Palace during Water Festival 2012, Photo by Chhay Panhaleak

Written by Muong Vandy

Holiday always happens to human daily life for a different day. People are working for lives in each country to arrange the family condition. Reality, even they are working everyday, they also need day-off during the celebration day. Moreover, different country has different number date-off. For example, in Europe, they can have a long day-off during Christmas Day (Noel), and especially in Cambodia, they can have a long holiday as well during Khmer New Year, Phcum Ben, Water Festival, and so on.

With a busy day, people are not wishing to have; however, these are the obligation to do so in order to support lives. They want to have a relaxing day to release their stress and doing some important things beside working as individual.

In Cambodia, during October and November is the month season which we (Cambodian) have a lot of holiday. We can have a day-off during celebration in upon the time. By the way, one of big celebration day in Cambodia, is called Water Festival (Ohk Ombok, Bandet Protich, Sampesh PreahKhae). Every year, we have celebrated this ceremony everywhere along the Mekong River in Cambodia. As like, we always have boat racing, Ohk Ombok, Bandet Protich, Sampesh PreahKhae in pagoga, and especially along the river in front of Royal Palace.

Unfortunately, Cambodia has stopped celebrating Water Festival for three years in the city (Phnom Penh) already because of a few reasons since 2012, 2011 and this year 2012. The reason for this year is because our former king Sihanouk just death (since 15^th October which is the last day of Phcum Ben Day), we are sad in Cambodia, and we have to condolence of his body for three months. However, according to Prime Minister Hun Sen’s speech, we still can celebrate Water Festival as the same in cities and provinces beside Phnom Penh (in front of Royal Palace).

Ultimately, the Water Festival is coming; we observe that Cambodian people move from Phnom Penh to their hometown as well as touristic sites such as Siem Reap, Sihanouk Ville, Rattanakiri, Mondulkiri, Kompot and other places. These are the reasons that leading Phnom Penh city becomes a silent city during this three. In contrast, in the last few years, Phnom Penh has celebrated Water Festival, and there are crowed of people coming in the city in order to enjoy boat racing, exhibition, and other many great things surrounding the city “Seeing the beautiful city”.

As I am a Cambodian citizen, I hope to have a real traditional culture, respect it as a whole and try to preserve it for our next generations in the future like our special word “Cambodia, Kingdom of Cambodia”.

Khmer Talks Even at Zaman University

.

This slideshow requires JavaScript.

Written Text and Taken Photo by Muong Vandy

Each society has discussed about necessary sources such as human being, human developing and human criticizing. We observed that youth start to think about their world in their hand. However, they can mix it into small world in order to share information to other people.

On Sunday, 01 April, 2012, Khmer Talks has celebrated a whole day at Zaman University. I do like this event because they have invited many best speakers to talk in. More than that 10 best speakers have shared their own experience both failure and success on the stage.

Many people, especially youth (students) who from different universities participated in this event. They did concentration with a whole day and they were active in asking question to each speakers . Moreover, this event also has a section to discuss in group with a topic in order to share knowledge on each topic with each other as a leader.

Finally, I do like this Khmer Talks and I really appreciated all 10 best speakers and organizers that invented this kind of event. The thing is that people can learn from people feeling to respect the good experience and avoid the bad experience.

I hope it will be have more wonderful event again, therefore, we try to keep it as a model of next event for next young generation.

To noted that Khmer Talks has started since 7:30 a.m to 5:00 p.m. and they invited 10 best speaker to join like Norodom Soma, Neang Sovathana, Chheng Sopheak, Chhay Bora, Kouh Phearum, Tith Chandara, Chem Sopheak, Tep Lyvina Sok Yang and Prum Seila.

This slideshow requires JavaScript.

«យុទ្ធនាការបុរសល្អ» ជួយទប់ស្កាត់អំពើហិង្សាលើស្ត្រី

ដោយ មួង វណ្ណឌី

រូបថត Good Men Campaign

ភ្នំពេញ៖ យោងតាមទិន្នន័យនៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវរបស់ក្រសួងកិច្ទការនារីដែលសហការជាមួយអង្គការ GIZ របស់ប្រទេសអាល្លីម៉ង់នៅប៉ុន្មានឆ្នាំមុននេះបានបង្ហាញថា ស្ត្រីដែលជាភរិយាចំនួន ៦៤% បានទទួលអំពើហឹង្សាពីបុរសជាប្តីនៅក្នុងសង្គមគ្រួសារ។

ដោយសារតែបញ្ហានេះ ក្រសួងកិច្ទការនារី ស្ថាប័នរាជរដ្ឋាភិបាលនានា និងអង្គការសង្គមស៊ីវិលជាតិ និងអន្តរជាតិមួយចំនួន ដោយរួមទាំងអង្គការ Trocaire ផងបានបើកយុទ្ធការ និងធ្វើសកម្មភាពជាច្រើន ដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងទប់ស្កាត់យ៉ាងសកម្មចំពោះការប្រើប្រាស់អំពើហឹង្សាទៅលើស្ត្រី ។

យុទ្ធនាការ និងសកម្មភាពទាំងនេះបានធ្វើឡើងក្នុងគោលបំណងតែមួយគឺដោះស្រាយទាក់ទងទៅនឹងការបង្ការអំពើហឹង្សាទៅលើស្ត្រី ជាពិសេសឲ្យមានការចូលរួមសហការពីមន្រ្តីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន និងសហគមន៍ទៅតាមទីជនបទ។

នៅក្នុងចំណោមយុទ្ធការទាំងអស់ មានយុទ្ធការមួយដែលមានឈ្មោះថា «យុទ្ធការបុរសពិត» ដែលបានធ្វើឡើងឲ្យមានការចួលរួមបង្ការអំពើហឹង្សាពីសំណាក់មនុស្សគ្រប់រូប និងចលនាឲ្យសង្គមចូលរួមជួយបំបាត់អំពើហឹង្សា។

លោក សុខ សុគន្ធា មន្ត្រីទំនាក់ទំនាក់នៅក្នុងយុទ្ធការបុរសល្អ បាននិយាយថា «យុទ្ធការនេះបានដំណើរការតាំងពីចុងឆ្នាំ ២០១១។ កន្លងមក យើងបានផ្សព្វផ្សាយពីគោលបំណងទាំង៨របស់យុទ្ធការនេះដល់ប្រជាជននៅតាមខេត្តចំនួន ៤ ហើយក៏មានគម្រោងទៅតាមបណ្តាខេត្តជាច្រើនបន្តទៀតផងដែរ»។

លោកបានបន្តថា យុទ្ធការនេះមានលក្ខណៈខុសប្លែកពីយុទ្ធការ និងអង្គការនានាដែលធ្វើសកម្មភាពភាគច្រើនជាមួយស្ត្រី ប៉ុន្តែយុទ្ធការបុរសល្អ គឺមានគោលបំណងពិសេសទៅធ្វើសកម្មភាពជាមួយនឹងបុរស ដោយហេតុថា ការចុះទៅអប់រំ និងផ្សព្វផ្សាយទៅដល់បុរស គឺពិតជាមានសារប្រយោជន៍ខ្លាំងណាស់ដើម្បីឲ្យបុរសទំាងអស់បានយល់ដឹង និង ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យក្លាយទៅជាបុរសល្អមួយរូបនៅក្នុងសង្គម។

លោក សុគន្ធា បានបញ្ជាក់ថា «ជាពិសេសទៅទៀតនោះ គឺការអនុវត្តទៅតាមរយៈប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយដើម្បីផ្តល់ពត៌មានទៅដល់បងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋបានស្គាល់ និងយល់ដឹងពីការបង្កើតយុទ្ធការប្រឆាំងនឹងការប្រើប្រាស់អំពើហឹង្សាទៅលើស្ត្រីដែលផ្តោតសំខាន់់។ គោលបំណងធំគឺ ការទប់ស្កាត់ការប្រើប្រាស់អំពើហឹង្សាទៅលើស្ត្រី និងដើម្បីលើកទឹកចិត្តបុរសឲ្យក្លាយទៅជាឪពុកល្អ កូនល្អ និង ពលរដ្ឋល្អ»។

លោកស្រី រស់ សុភាព នាយិកាប្រតិបត្តិនៃអង្គការ យេនឌ័រ និង ការអភិវឌ្ឍន៍ដើម្បីកម្ពុជាហៅកាត់ថា (GADC) បានមានប្រសាសន៍ «ក្រុមការងាររបស់យើងបានធ្វើសកម្មភាពពីរ ក្នុងចំណោមសកម្មភាពជាច្រើន ដែលធ្វើទាក់ទងទៅនឹង ការចុះអបរំ ដល់ប្រជាពលរដ្ឋចំនួន ៤ ខេត្តធំៗ ដូចជា បាត់ដំបង ពោធិសាតិ៏ កំពង់ឆ្នាំង និង ព្រៃវែង »។

លោកស្រីបន្តថា សកម្មភាពទាំងនេះ រួមញ្ចូលចំណេះដឹងផ្នែកច្បាប់អំពីអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ   ហើយសកម្មភាពទាំងមូលមានការចូលរួមពី ទស្សនៈបុរស និងការពង្រឺងអំណាចស្ត្រីតាមរយៈចំនេះដឹងច្បាប់នេះដូចជា មានការបង្កើតនូវជនបង្គោលស្ត្រី និង បុរសត្រូវបានបែងចែកសកម្មភាព ដើម្បីងាយស្រួលដល់ការ ចែករំឡែកចំនេះដឹង ដោយហេតុថាបុរសអាចយល់ពីបុរសបានច្រើនជាងស្ត្រីអប់រំ  ក៏ដូចគ្នានឹងស្ត្រីដែលអាចយល់ពីស្ត្រីបានច្រើនជាងបុរស។

ការចូលរួមសហការយ៉ាងសកម្មរបស់ អង្គការក្នុង និង ក្រៅ រដ្ឋាភិបាល និង យុទ្ធនាការនានានៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គឺជាសកម្មភាពចំបងមួយ ក្នុងការបង្ការការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សាក្នុងសង្គមទាំងមូល។

កាលពីដើមឆ្នាំ ២០១២ នេះ អង្គការ Trocaire ក៏បានជួយបណ្តុះបណ្តាលដល់អ្នកសារព័ត៌មានទាំងផ្នែកបោះពុម្ព ទាំងវិទ្យុ និងតាមគេហទំព័រ និងក្រុមនិសិត្សសារព័ត៌មានចំនួន ១៥ នាក់ ដើម្បីឲ្យពួកគេជួយផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានដល់សាធារណជនពីផលវិបាកដែលបណ្តាលមកពីការប្រើអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ៕

ការជាប់ទោសទណ្ឌចំពោះការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សាក្នុងគ្រសារ

ដោយកញ្ញា មួង វណ្ណឌី

ខណៈដែលកម្ពុជាជាប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ បញ្ហាសង្គមជាច្រើនបានកើតមានឡើង ដែលក្នុងនោះ អំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារក៏ជាចំណុចក្តៅមួយដែរ។

បើទោះជានៅក្នុងច្បាប់របស់ប្រទេសកម្ពុជា អំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារត្រូវបានចាត់ទុកថាជាអំពើខុសច្បាប់ក៏ដោយ ក៏បញ្ហានេះតែងតែកើតមានជាញឹកញាប់ ហើយមានលក្ខណៈខុសៗគ្នាទៅតាមស្ថានភាពរបស់គ្រូសារនីមួយៗ ដូចជាការប្រព្រឹត្តដែលបង្កឲ្យមានរបួសស្នាមធ្ងន់ធ្ងរ ស្រាល ហើយមានករណីខ្លះបានបង្ករឲ្យបាត់បង់ជីវិតផងដែរ។

ជារៀងរាល់ថ្ងៃ នៅលើទំព័រសារព័ត៌មានក្នុងស្រុក មានចុះផ្សាយពីបញ្ហាហិង្សាក្នុងគ្រួសារស្ទើរតែរាល់លេខដោយប្តីវាយប្រពន្ធ ប្រពន្ធវាយប្តី បងវាយប្អូន ប្អូនកាប់បង។ល។ និង។ល។ ជាទូទៅ អំពើហឹង្សាក្នុងគ្រួសាររួមមាន ការប្រើប្រាស់អំពើហឹង្សាខាងផ្លូវចិត្ត ផ្លូវកាយ ផ្លូវភេទ និង ខាងផ្លូវសេដ្ឋកិច្ទ៕

លោកស្រី គា សុផល មន្រី្តផ្នែកច្បាប់របស់សមាគមអាតហុក (ADHOC) បានឲ្យដឹងថាតាមផ្លូវច្បាប់គ្រប់អំពើហិង្សាទាំងអស់ដែលប្រព្រឹត្តខុសឬបំពានទៅលើអ្នកដទៃ មិនថាជាបី្តឬជាប្រពន្ធក៏គឺត្រូវតែមានទោស។

លោកស្រីបន្តថា ករណីខាងលើនេះ អ្នកប្រព្រឹត្ត ឬអ្នកបង្កររបួសស្នាមក្នុងអំពើហិង្សាត្រូវបានដាក់ទោសទណ្ឌ ដែលមានចែងនៅក្នុងមាត្រានៃច្បាប់សី្តពីការប្រើប្រាស់អំពើហឹង្សាបង្ហាញពីការ ការវាយដំនៅក្នុងក្រមព្រហ្មទណ្ឌដែលចូលជាធរមាន។

តែទោះបីជាយ៉ាងនេះក្តី ក៏មានមាត្រាបន្ធូរបន្ថយទោសដល់បទល្មើសណាដែលគេរកឃើញថា ចាំបាច់ដើម្បីការពារខ្លួន ការពារអ្នកដទៃ ឬការពារទ្រព្យសម្បតិ្ត ប្រឆាំងនឹងគ្រោះថ្នាក់ដែលកំពុងកើតមាន ឬ ដែលនឹងកើតមាន និង គ្មានវិសមាមាត្រារវាងមធ្យាបាយការពារ និងទម្ងន់នៃគ្រោះថ្នាក់។

លោកស្រីបន្តថា មានតែចៅក្រម និងព្រះរាជអាជ្ញាទេ ដែលមានសិទ្ធិក្នុងការដាក់ទោស និងការចេញដឹការវិនិច្ជ័យទោសដល់អ្នកបង្ករ បើទោះជាអ្នកបង្ករនោះជានរណាក៏ដោយ ដោយលោកស្រីបំភ្លឺថា កាលបើកើតមានអំពើហឹង្សាក្នុងគ្រួសារជាលើកដំបូង បើប្រពន្ធជាជនរងគ្រោះមិនប្តឹងទេ នោះបី្តរបស់គាត់អាចគ្មានទោស តែបើមានការប្រើហឹង្សានេះម្តងទៀត គឺប្តីត្រូវតែទទួលទោស បើទោះជាគ្មានការបឹ្តងពីប្រពន្ធក៏ដោយ នេះបើយោងតាមច្បាប់។

លោកស្រីពន្យល់បន្ថែម មានករណីខ្លះ ប្រពន្ធបានប្តឹងប្តីដែលជាអ្នកបង្ករហិង្សា ហើយនៅពេលដែលសមត្ថកិច្ចចាប់ខ្លួនប្តីរបស់គាត់រួចមក ក្រោយមកគាត់បែរទៅសុំឲ្យបី្តរបស់គាត់រួចផុតពីទោសបទចោទខាងព្រហ្មទណ្ឌទៅវិញ ហើយករណីនេះ តុលាការអាចពិចារណាបានតាមហេតុផលរបស់ប្រពន្ធ ប៉ុន្តែមិនអាចឲ្យមានករណីនេះកើតឡើងជាថ្មីនោះទេ។

លោកស្រី រស់ សុភាពនាយិកាប្រតិបត្តិនៃអង្គការ យេនឌ័រ និងអភិវឌ្ឍន៍ដើម្បីកម្ពុជា មានប្រសាសន៍ថា ការប្រើប្រាស់អំពើហឹង្សារវាងបី្ត និងប្រពន្ធ ដូចករណីខាងលើនេះ គឺអាស្រ័យទៅលើម្ចាស់ភាគីទាំងសងខាង គឺការសម្រេចចិត្តថាតើគាត់ចង់បឹ្តងដែរឬក៏អត់ ដោយការបឹ្តងនេះរួមមាន ការសរសេរពាក្យបណ្តឹងបញ្ជាក់ពីមូលហេតុ ប្តឹងដើម្បីអី្វ ហើយជនរងគ្រោះជាអ្នកសម្រេចចិត្ត ដោយអ្នកដទៃមិនអាចសម្រេចជំនួសបាននោះទេ។

លោកស្រីបានបន្ថែម «ការប្រើប្រាស់អំពើហឹង្សាក្នុងគ្រួសារគឺ វាខុសទាំងស្រុងហើយ ប៉ុន្តែត្រូវអាស្រ័យទៅលើច្បាប់អំពើហឹង្សា និងកិច្ចការពារជនរងគ្រោះ ទើបគិតទៅដល់ច្បាប់ក្រមព្រហ្មទណ្ឌ»៕

Final verdict of Case 001, Kaing Guek Eav

Written by: Muong Vandy

Case 001 of Kaing Guek Eav appeals in this morning on Friday 03 February, 2012 at Extraodinary Chambers in the Courts of Cambodia to complete the final verdict for Khmer Rouge victims request to the court.

Kaing Guek Eav called Duch is an ex-Khmer Rouge prison chief in Toul Sleng prison who was killed the numbers of people during the regime in Toul Sleng Genocide called S-21.

The evidences that Duch tortured to Cambodian people in Khmer Rouge Regime have released in the court in this morning while the victims and participants listen to judges.

Cambodian Deputy Prime Minister, Sok Ann participates in the court of ECCC to be a high delegation in the process of final sentencing Kaing Guek Eav.

The verdict of Case 001 has participated from national and international guests such as ambassadors, Khmer Rouge victims, monks, university students, and news reporters.

To be neutral in the court, ECCC invite two survivors (Chum Mey and Bou Meng) to join in trial while Excellency Kong Srim, who is President of Extraodinary Chambers in the Courts of Cambodia sentence Duch for a whole life in jail because he was convicted of crimes against humanity, murder, and torture for his role, and he invaded the Agreement in Zeneva city.

“ECCC’s judges sentence with neutral and this is the accurate model court in the world”, Chum Mey who is survivor in S-21 says. He continues he is very surprise and happy when Duch result with a whole life in jail because this is real legal law.

To be noted that Kaing Guek Eav called Duch, who has killed Cambodian people more than 12 thousand victims in Khmer Rouge Regime in Toul Sleng Genocide (S-21) during three years, eight months and 20 days from 1975 to 1979 and this verdict is the last time for Duch to appeal in court.

វគ្គ បណ្តុះ បណ្តាល ផ្នែក សារ ព័ត៍ មាន ក្រោម ប្រធាន បទ ការ បង្ការ និង ប្រឆាំង នឹង អំពើ ហិង្សា ក្នុង គ្រួសារ

ដោយ​ កញ្ញា​ មួង​  វណ្ណឌី​

ដោយ​ មាន​ ការ ​ឧបត្ថម្ភ​​ពី​អង្គ​ការ​ Trociare​ របស់​ប្រទេស​អៀក​ឡង់​ អង្គ​ការ​ព័ត៌​មាន​ Cambodia ​News​ នា​ពេល​ថ្មី​ៗ​នេះ​បាន​បើក​វគ្គ​បណ្តុះ​បណ្តាល​មួយ​ស្តី​ពី​ «ការ​ស្វែង​រកការ​គាំ​ទ្រលើ​ការ​បង្ការ​ការប្រើ​ប្រាស់​​​​​​​អំពើ​ហឹង្សា​​ក្នុង​គ្រួសារ​តាម​រយៈ​បណ្តាញ​ព័ត៌​មាន​បែប​ចាស់ និង​សារ​ព័ត៌​​មាន​បែប​ថ្មី» នៅ​រាជ​ធានី​ភ្នំពេញ​។ វគ្គនេះមាន​​​​គោល​បំណង​ជួយ​​ផ្សព្វ​ផ្សាយឲ្យ​ប្រជា​​ពល​រដ្ឋ​បាន​យល់​ដឹងកាន់តែ​ច្រើន​​​ក៏​ដូចជា​ជួយ​ទប់​​ស្កាត់​​​​អំពើ​ហឹង្សា​​​​នានា​ក្នុង​គ្រួសារ​។

ថ្លែង​នៅ​ក្នុង​ពិធី​បើក​វគ្គ​នោះ​ លោក​ ឆាយ ​សុផល​ នាយក​ប្រតិបត្តិ​អង្គការ​ព័ត៌​មាន​ Cambodia​ News​ បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​ វគ្គ​បណ្តុះ​ណ្តាល​នេះ ​មាន​ធ្វើ​ឡើង​រយៈ​ពេល​ពីរ​ថ្ងៃ​ គិត​ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​ទី​ ១៦​ដល់ ​១៧​ ខែ​ មករា​ ឆ្នាំ​ ២០១២​ ដោយ​​វគ្គ​នេះ​មាន​ការ​ចូល​រួម​ពី ​បុគ្គលិក​តំណាង​ឲ្យ​ស្ថាប័ន​សាព័ត៌​មាន​ផេ្សង​ៗ​គ្នា​មាន​ទាំង​វិទ្យុ​ កាសែត​ ទស្សនា​វដី្ត​ និង​គេហ​ទំព័រ។

លោក​ សុផល​ បាន​បញ្ជាក់​ថា ​វគ្គ​នេះ​ក៏​​​បាន​ផ្តល់​ឱកាស​ដល់​ក្រុម​និសិ្សត​មក​ពី ​ដេប៉ា​តឺ​ម៉ង់​​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ និង​សារគមនាគមន៍​ចំនួន​ ៧​ នាក់់​ ដើម្បី​ចូល​រួម​សិក្សា​ និង​រៀន​បន្ថែម​ពី​ការ​សរសេរ​ព័ត៍​មាន ​ក៏​ដូច​ជា​ការ​ផ្សព្វផ្សាយ​តាម​រយៈ​ប្រព័ន្ធ​អ៊ីធឺណែត​ផង​ដែរ​។ ​

កញ្ញា​ ឡេង​ ឡែន​ និសិត្ស​សារព័ត៍មាន​មា្នក់​ដែល​ចូល​រួម​ក្នុង​វគ្គ​នេះ​បាន​និយាយ​ថា ​ការ​ផ្តល់​នូវ​វគ្គ​សិក្សា​នេះ​គឺ​ពិត​ជា​មាន​សារ​ប្រយោជន៏​ណាស់ ​មិន​ថា​តែ​អ្នក​កាសែត​ជំនាញ​នោះ​ទេ តែ​ថែម​ទាំង​និស្សិត​កាសែត​ទៀត​ផង​ ដែល​បាន​ចូល​រួម​បំប៉ន់​ផ្នែក​សរសេរ​ព័ត៍​មាន ​ដើម្បី​រៀន​ផ្លាស់​ប្តូរ​បទ​ពិសោធន៏​​​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ ​និង​ចេះ​ផ្សព្វផ្សាយ​ព័ត៍​មាន​ដល់​ប្រជាពល​រដ្ឋ​ទាំង​ជិត​ និង​ ដាច់​ស្រយាល​​តាម​រយៈ​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​​ផ្សេងៗ ។

កញ្ញា ​ឡែន​ បាន​បន្ថែម​ថា ​ការសរសេរ​លើ​អត្ថបទ​សី្ត​ពី​ការ​​បង្ការ​ និង​ប្រឆាំង​អំពើ​ហឹង្សា​ក្នុង​​គ្រួសារគឺ​ពិត​ជា​ប្រធាន​បទ​មួយ​មាន​សារ​សំខាន់​ណាស់​សំរាប់​មនុស្ស​រស់​នៅ​ក្នុង​សង្គម​ ដើម្បី​យល់​ដឹង​បន្ថែម​អំពី​ការ​បង្ការ​ និង​ កាត់​បន្ថយ​អំពើ​ហឹង្សា​ក្នុងគ្រួសារ។

ទាក់​ទិន​នឹង​វគ្គ​នេះ​ លោក​ សុផល ​បាន​បញ្ជាក់​ថា​ បន្ទាប់​ពី​វគ្គ​នេះ​ទៅ​ សិក្ខា​កាម​ជា​អ្នក​សារព័ត៌មាន​តម្រូវ​ឲ្យ​សរសេរ​អត្ថបទ​ព័ត៌មាន​ចុះ​ផ្សាយ​តាម​ស្ថាប័ន​សារព័ត៌​មាន​ផ្សេងៗ​ ខណៈ​ដែល​សិក្ខា​កាម​ជា​និសិត្ស​សារពត៌​មាន​ត្រូវ​ផ្សព្វផ្សាយ​តាម​គេហ​ទំព័រសង្គម​​ដូច​ជា ប្លុក និង​ ប្រព័ន្ធ​​បណ្តាញ​សង្គម​ ដើម្បី​ចែក​រំលែក​ព័ត៌មាន​ដល់​សាធារណ​ជន​បាន​ដឹង។

គូរ​រំលឹក​ដែរ​ថា​នេះ​ជា​លើក​ទីមួយ​ហើយ​ដែល​សមាគម​កាសែត​កម្ពុជា​ បាន​បើក​វគ្គ​សិក្សា​​​បណ្តុះ​បណ្តាល​ដល់​អ្នក​កាសែត​ជំនាញ​​ និង​ សិស្ស​និសិត្ស​កាសែត​ ដើម្បី​ពង្រឹង​ជំនាញ​សរសេរ​ព័ត៌​មាន​ក្រោម​ប្រធាន​បទ​ការ​​បង្ការ ​និង​ ប្រឆាំង​អំពើ​ហឹង្សា​ក្នុង​គ្រួសារ៕

DMCers

I Love all of you….Warm

Working Trip At RATANAKIRI

This slideshow requires JavaScript.

Started depart from Phnom Penh to Ratanakiri at 07 September, 2011. I went there for 3 nights and 4days because I have the mission to complete my Writing Competition for UNDP. Before I started to go there, I discussed with many people such as my junior, UNDP staffs and people who live in Ratanakiri. In that time, I felt afraid, enjoyable and joined there. Moreover, when I sat on the bus with my friend (Leng Len) and my junior (Sok Eng), I always imagined about the view of Ratanakiri and thought of the activities that I contact people, I thought about the way I interviewed them. Furthermore, the views on the streets were very interesting. It made me happy with the rivers, the houses, the buttons, and so on.  However, when I arrived in the station “Ratanakiri”, I felt strange when I saw the people there. Luckily, I met my friend’s aunt and my friend’s friend. When I saw them (Bong Sres and Bong Vannak), I didn’t know who the woman I know yet is. A few minutes after, she asked me and told me about her relationship with my friend. In that time, the man named Jean who UNDP staff introduced me and my friends arrived the station and waited us. More importantly, they took me and my friends to the hotel (Sovankiri). In night time, we ate dinner (Stick rice with Deer meat fried, baby duck eggs and some poisons etc) together at Beong Kansaeng.

In the early morning 08 September, we all went to work at Borkeo district (around 20km from Banlong City). We spent around 45mn by motors. After we left from the hotel, we went to eat rice at Bong Sres house which sold rice, noodle cafe, and so on. In addition, we drove the motor under the rain on the mountain viewing with the green forests. I saw many people who are Indigenous people brought many kinds of vegetables from their house to sell in each Khmer market on the streets. They brought it very heavy and sometimes they took their baby in the front of their body to carry with. Even their houses are far away from the markets, they tried hard to find money in a different way. Furthermore, they earned a little of money to support their families. When I arrived in health centre (Borkeo), I met the chef of health centre and interviewed him about maternal health of the Indigenous women. After I finished interviewing with him, I continued to interview with pregnant women about their problem containing with their health. In that time, I interviewed a few of people like midwife, indigenous woman and her husband, member of pregnant woman. The views that show me there was expressed my observation about indigenous activities. They tried to sell their products even in the health centre. I talked with them and took some bread to give to the indigenous child. They were very happy and nice to smile with us. Besides, we went through to other village such as Chhrung village and Kok village to meet the chef of each village. If I looked the small road up to the mountain, it was very bad with a small hole, but it was nice green views there. But I couldn’t meet him or her in one village; I wanted to interview chef of village. We continued to Chhrung village and tried to our best to meet him successfully. I asked them many questions and he welcomed to answer it for me. I got the answers not only him, but also his wife who was a traditional midwife in the village.  I was very tired and happy to finish my interview with them and I admired to my friends that took me to the special place like that.

In the afternoon in the same day, after I finished my work, we continued to Beong Yark Leam in order to have lunch. Especially, we ordered deer meat with stick rice again and we told about joke stories and laughed together (Me, Len, bro Eng, sis Vannak, sis Sres, sis Theany, and bro Jean). The time we finished lunch, we went for a walk and took many fun photoes with the view of Yark Leam.

In the evening, we came back from Yark Leam and we had a shower already. So, we went to eat soup together. Moreover, we ate soup until 10pm and we went to each location in order to rest for interview tomorrow morning (Health Unlimited staff). In that time, I went to Ratanakiri market with my friends because my friend who from Phnom Penh wanted to meet her friend’s mother in order to observe and interview her to get some information that she will write. The woman who she interview is her friend’s mother and she was very friendly and kind. After my friend finished her interview, we came to Health Unlimited Organization and I met with my interviewee who I already contacted by phone since Phnom Penh. I interviewed her around 10mn and discussed with her about the problem of maternal health. As the result of my interviewing, my work was done well in that time and got the information that related to my article. Continually, we went to market again on the purpose to buy some vegetable and some meat to cook at sister Sres’s house for having lunch time together. We cooked it and enjoyed eating on the square table with sis Sres, her mother and her sisters, sis Vannak, my friend (Len), bro Jean and her neighbor.

In the noon time on the same day, after we finished eating rice, we prepared to see the Fall Water (Kachaggn), the Flower Park (Thida Phnom), and the Phnom Yaklom. We went on the rain again to Kachaggn water fall first, and we went on the swing bridge to enjoy the nice view there. It was so cold when I was on the bridge and sometimes felt afraid of something such as security, environment like snake, and other wild animals, but it gave me a nice feeling there.

Back way from this waterfall, we continued to Beong Yak Loam again in order take nice pictures and we backed. Finally, we arrived home and enjoyed Soup as a dinner together with a lot of fun. This is my memorable that I love Ratanakiri and people there. I LOVE YOU!!!